Central Italy Experiences
CENTRAL ITALY, A PLACE TO GO BACK MORE THAN ONCE
Midden-Italië, een plek om meer dan eens terug te gaan
In the weeks before the trip we discussed together which rivers and fish species we would be after. This year I chose a central point in Umbria. From this point we could visit several rivers without having to spend a long time in the car.
After a good flight and a small train trip, Osvaldo picked me up from Orte train station. As always, he had already arranged the necessary papers and we set off immediately.
He drove me to a deep and super beautiful blue river called “Santa Susanna”, somewhere in the “Latium” region. It is not an easy river: steep high banks and trout that react only when a hatch is on. Later in the day, I missed one during the hatch. Unfortunately, my line had got entangled in the reeds and I could not set the hook properly. It was a pity, but I didn’t worry: the weather and the surroundings were great.
The next day we went to the upper stretch of the “Nera”. A very beautiful lime river. Super clear water and only 40 cm deep, a water to be very careful because fish see you well before you spot them and despite Osvaldo’s hard work, we were unable to see one.After a fishless day, the next morning we went to the place where the “Nera” and the “Corno” meet. Another super beautiful site. At the place where the two rivers merge, there is a huge current and my fly fishing skills were not enough to match this kind of water. But Osvaldo took me a hundred meters upstream, in a quieter part of the “Corno”. You continue to wonder about the surroundings, just as if you were fishing somewhere in no man’s land. The river has many hot spots for trout, fast deep pools, overhanging trees and hollow banks. Small roll casts are what you need here. We spotted a beautiful brown trout which, according to Osvaldo, was a native brown trout from the Nera. If you think that you can’t find a nicer place… well, you are wrong.
After the wonderful experiences on the Corno, Osvaldo drove me to a place where you can hardly believe it really exists. An hour’s trip later, we arrived at the “Tronto” river. The morning session was not so different from what I was used to, but the fish showed not much interest in our flies. With the exception of a few very small trout, no response. Osvaldo said “Let’s move to another part of the river” and so we did. By mid-afternoon we arrived in a valley that was so beautiful that it just makes you speechless. It was as if we had ended up in an Indiana Jones scenario. Narrow deep crevasses with glass of clear water between rocks the size of a house. And there were big chubs. Not that shy fish, especially if there is not much coverage, but we caught a few. They were exciting moments. A place to never forget.
We ended the week with another day and a morning on the “Nera”. That was just before we had to go to the airport. Tough fishing due to the warm weather. There was almost no activity until nightfall. On the last morning there was a huge trout near the bank of the river, unfortunately not interested in anything. I caught my last trout 5 minutes before we had to leave. We finished the week with a day and the morning before leaving to the airport on the “Nera”. Hard fishing because of the warm weather. There was almost only activity at the evening rise. But on the last morning there was a huge trout laying near the bank of the river, unfortunately it wasn’t interested in anything. I caught my last trout of the holiday 5min before we had to stop and leave.
Why did I choose Italy again? There are several differences between the way of fishing in Holland and in Italy. Of course the difference in the species, the trout and the chub. Both difficult fish especially when you are in the clear waters of Italy. Fishing in the chalk streams means fishing in glass-clear water. If you can see the fish, they can see you also. Also the running water is something that we are not familiar with in Holland, the current can be so hard that when wading you certainly need a wading stick. There are parts of the river where the current is so strong that when you lift your feet and the water level is up to 40 cm deep, you run the risk of being washed away if you don’t have a wading stick. The rivers are not wide, a little wider than the polder-ditches. There are not many places where you need long casts. Because of the small rivers and the vegetation, a short rod with a #5 or lighter line is recommended. Roll-casts or catapult casts are mostly used.
Forget the delicate flies and small tippets during the day when no hatch is going on. Trout must be tempted with large dry flies, 25/30 mm and a tippet of at least 18/00. If no fish is visible, any place with overhanging trees, deeper pools and hollow banks can conceal fish. After 3 years, I think I am starting to read the water and know the hotspots.
Osvaldo thanks again for the beautiful trip.
W.v.d.H
De weken voorafgaand aan de reis hebben we samen besproken welke rivieren en vissoorten we wilden bevissen. Dit jaar heb ik voor een centraal punt in Umbrië gekozen. Vanuit dit punt konden we meerdere rivieren aandoen zonder lang in de auto te zitten.
Na een goede vlucht van Amsterdam naar Rome en een uurtje in de trein naar Orte pikte Osvaldo mij daar op het station op. En zoals altijd had Osvaldo de benodigde papieren al geregeld en zijn we direct op pad gegaan.
Hij bracht mij naar een diepe en super mooie azuurblauwe rivier die “Santa Susana” genoemd wordt, deze rivier ligt in de regio “Latium”. Het was geen gemakkelijke rivier, steile hoge oevers en forel die alleen reageert als er een hatch is. Naar een nimf kijken ze niet om. Grote forel gezien en tijdens de hatch ook bijna gevangen als ik niet met mijn lijn in het riet verstrikt was geraakt waardoor de haak niet goed gezet kon worden. Maar niet getreurd, het weer en de omgeving waren geweldig.
De volgende dag zijn we naar upper stretch van de “Nera” gegaan. Een hele mooie kalkrivier. Super helder water en maar een 40cm diep, een water om erg voorzichtig te zijn, voor je het weet zijn de vissen verjaagd. Ondanks het harde werk van Osvaldo konden we geen vissen spotten.
Na een visloze dag zijn we de volgende morgen naar de plek gegaan waar de “Nera” en de “Corno” samenkomen. Alweer een super mooie stek. Op de plek waar de twee rivieren samensmelten is er een gigantisch sterke stroming. Mijn vliegvis vaardigheden kwamen ernstig te kort voor dit stukje rivier. Maar Osvaldo bracht mij na een kleine honderd meter naar een rustiger deel van de rivier de “Corno”. Je blijft je verbasen over de omgeving, net of je ergens in niemandsland staat te vissen. De rivier heeft veel hot spots voor de forel, snelle diepe poelen, overhangende bomen en holle oevers. Kleine rolworpen is wat je hier nodig hebt. Ving er een mooi getekende forel die volgens Osvaldo een inheemse bruine forel uit de Nera was.
En als je denkt dat het niet mooier kan dan heb je het mis. Na de mooie ervaringen op de Corno bracht Osvaldo me naar een plek waarvan je bijna niet kan geloven dat het echt bestaat. Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij de rivier “Tronto”. De ochtendsessie was niet zoveel anders dan dat ik gewent was, maar de vissen hadden er geen zin in. Op een paar hele kleine forelletjes na geen reactie. Osvaldo zei kom we gaan naar een ander stuk van de rivier en dat deden we. Halverwege de middag kwamen we in een vallei die zo mooi was dat je er gewoon sprakeloos van raakt. Het leek wel of we in een scene van Indiana Jones terecht waren gekomen. Smalle diepe spleten met glas helder water tussen rotsen zo groot als huizen. En daar waren de grote kopvoorns. Niet makkelijk die schuwe vissen en zeker als er niet zoveel dekking is, maar we hebben er een paar gevangen. Het waren spannende momenten. Een plek om nooit meer te vergeten.
We hebben de week afgesloten met nog een dag en een ochtend op de “Nera”. Dat kon nog net voordat we naar het vliegveld moesten. Taaie visserij vanwege het warme weer. Er was bijna geen activiteit alleen bij het invallen van de avond. Maar op de laatste ochtend lag er een enorme forel bij de oever van de rivier, helaas was het nergens in geïnteresseerd. Ik ving 5 min. voordat we moesten stoppen nog net even mijn laatste forel van de vakantie.
Na deze mooie, mooie week bracht Osvaldo me naar het vliegveld in Rome.
Waarom heb ik weer voor Italië gekozen? Er zijn meerdere verschillen tussen de manier van vissen in Nederland en in Italië. Natuurlijk het verschil in de vissoorten, de forel en de kopvoorn hebben we eigenlijk niet in Nederland. Beide moeilijke vissen, vooral als je in het heldere water van Italië bent. Vissen in klakrivieren betekent vissen in glashelder water. Als jij de vis kunt zien, dan kunnen ze jou ook zien. Ook stromend water is iets dat we niet echt kennen in Nederland, de stroming kan zo hard zijn dat je bij het waden zeker een waadstok nodig hebt. Er zijn delen waar de stroming zo sterk is, dat wanneer je je voeten optilt in maar 40cm diep water, je zonder een waadstok direct wordt weggespoeld. De rivieren zijn niet erg breed, een klein beetje breder dan onze poldersloten. Er zijn niet veel plaatsen waar je lange worpen nodig hebt. Vanwege de smalle rivieren en overhangende vegetatie is een roll-cast of pijl-en-boog cast het meest voor de hand liggend, met een korte # 5 kom je prima uit de voeten. Vergeet overdag wanneer er geen hatch gaande is, de delicate vliegen en kleine tippets. De forel moet worden verleid met grote droge vliegen, 25 / 30mm en tippet van zeker 18/00. Als er geen vis zichtbaar is, kan elke plek met overhangende bomen, diepere poelen en holle oevers vis geven. Na de 3 jaar denk ik dat ik het water begin te lezen, en de hotspots te kennen.
Osvaldo nogmaals dank voor de mooie trip.
W.v.d.H